Vaccineren
Hieronder een verslag van een lezing over vaccineren die een kennis heeft gevolgd in 2009
Vaccineren ja of nee...en zijn er gevaren.
Ik wil de mensen hiermee niet afraden om hun hond te laten enten,maar wel om te kijken naar andere mogelijkheden.B.v. laten titeren. Vaak is het niet nodig om elk jaar je hond te laten enten omdat ze vaak langer,
meerdere jaren, beschermd blijven.
En vooral opletten of de hond NA de enting ziek wordt of dat er andere problemen de kop opsteken. En laat je DA je hond goed nakijken vòòr die geënt wordt. Laat alleen een gezonde hond enten.
Vaccineren ja of nee...en zijn er gevaren.
Ik wil de mensen hiermee niet afraden om hun hond te laten enten,maar wel om te kijken naar andere mogelijkheden.B.v. laten titeren. Vaak is het niet nodig om elk jaar je hond te laten enten omdat ze vaak langer,
meerdere jaren, beschermd blijven.
En vooral opletten of de hond NA de enting ziek wordt of dat er andere problemen de kop opsteken. En laat je DA je hond goed nakijken vòòr die geënt wordt. Laat alleen een gezonde hond enten.
Dierenartsen wordt geleerd te vaccineren. Er wordt hen niet geleerd om ziektes die binnen 9 maanden na de vaccinaties optreden in verband te brengen met de vaccinatie. In 1996 is in Amerika een grote farmaceutische concern aangeklaagd na diverse meldingen van het overlijden van honden na de inenting!
Dierenartsen mogen honden met de volgende klachten niet vaccineren!
Dierenartsen mogen honden met de volgende klachten niet vaccineren!
- huid klachten
- hart klachten
- allergieen
- hond ziek is
- wanneer de hond medicijnen gebruikt
- nooit in combinatie met een ontwormingskuur gegeven mag worden
- Bewezen klachten na vaccineren!
- epilepsie aanvallen
- allergien
- artritus
- leukemie
- kanker
- accute diarree
- verlamming gevolgd door de dood
- verandering van stemmingen, vreemd gedrag vertonen
- vernietigen van het autoimmum systeem
- dood
Hieronder verslag van een lezing gehouden op 1-september-2011 door dierenarts Tannetje Koning.
Vaccineren, zin of onzin?
Langzaam maar zeker komen er steeds meer geluiden, voornamelijk via Internet, dat we onze honden veel te veel zouden vaccineren. Omdat het niet altijd gemakkelijk is daarover goede en betrouwbare informatie te vinden zal ik in het kort uitleggen wat er allemaal meespeelt in de beslissing om al dan niet te vaccineren.
Waarom vaccineren?
De meeste vaccins zijn voor virusziekten. Een enkele (leptospirose en kennelhoest) voor een bacterie.
Tegen virusziekten hebben we geen medicijnen. Bacteriën kunnen we met antibiotica te lijf. Dat is omdat bacteriën in de weefsels of in het bloed zitten. Daar kunnen ook antibiotica komen en dus kunnen we ze doodmaken.
Virussen kruipen in de cellen. Ze hebben die cellen nodig om zich voort te planten. Virussen hebben namelijk geen eigen voortplantingssysteem en dus gebruiken ze die van de cellen waar ze in zitten.
Dan vermenigvuldigen ze zich tot de cel stuk knapt en dan verspreiden ze zich heel snel naar de buurcellen en zo maken ze heel veel cellen kapot. Om virussen te bestrijden ben je dus afhankelijk van je eigen afweersysteem.
Virussen hebben een voorkeur voor een bepaalde diersoort en ook nog eens voor bepaalde cellen in die diersoort.
Parvo-virus van de hond zit het liefst in de darmcellen van een hond. Een kat of mens wordt er niet ziek van.
En de levercellen van diezelfde hond vind hij ook niet zo interessant. In tegenstelling tot HCC (hepatitis contagiosis canis = besmettelijke leverziekte van de hond) die zit het liefst in hondenlevercellen.
Omdat sommige virusziekten toch wel behoorlijk gevaarlijk (lees: dodelijk) kunnen zijn, zijn we liever niet alleen afhankelijk van de eigen weerstand op dat moment. Gelukkig hebben we een methode gevonden om het immuunsysteem voor te bereiden op invasie met de meest gevaarlijke ziekten: de vaccinatie.
Zo leert het immuunsysteem de gevaarlijkste virussen herkennen zodat het meteen op kan treden als er een het lichaam mocht binnendringen.
Een vaccinatie is dus de enige manier om bescherming tegen virusziekten te krijgen.
Een medische ingreep
Een vaccinatie is een behoorlijke medische ingreep. Dat wordt vaak onderschat door zowel dierenartsen als eigenaren. Want wat gebeurt er allemaal als we zo´n klein prikje eventjes in een hond stoppen?
Wat we doen is wat virus, meestal meerdere virussen en/of bacteriën, samen met stoffen die het immuunsysteem moeten prikkelen in een lichaam stoppen.
De virussen gaan zich vermeerderen en het immuunsysteem gaat reageren. De zogenaamde Thelper-cellen komen op de indringers af en beginnen ze te bestrijden.
Ze zorgen dat er stoffen vrijkomen die weer andere cellen aantrekken en ze zorgen ook dat andere, nuttige cellen zich kunnen vermeerderen. Tevens bieden ze de antigenen (kenmerken) van de virussen aan aan het immuunsysteem zodat deze specifieke antilichamen kan gaan maken tegen deze specifieke virussen en bacteriën.
Zo worden er speciale Tkiller-cellen gemaakt die afgestemd zijn op alle ziekten die in de entstof zaten en B-cellen die antilichamen maken.
De Tkiller-cellen zijn bedoeld om ongewenste, met virus besmette, cellen op te ruimen en de antilichamen die door de B-cellen gemaakt worden helpen bij het bestrijden van bacteriën en virussen in het bloed of andere vloeistoffen.
Van alle B en T-cellen worden ook geheugencellen gemaakt die zeer lang, waarschijnlijk levenslang, aanwezig blijven.
Dus als resultaat van een vaccinatie zien we een stijging van antilichamen tegen de ziektes waar we voor geënt hebben. Dat is meetbaar in het bloed. De gevormde T-cellen en geheugencellen kunnen we niet meten.
Aan de buitenkant zien we doorgaans niet zoveel gebeuren. Dus het lijkt alsof er niets gebeurt maar ondertussen wordt het immuunsysteem wel behoorlijk geprikkeld en daar kan het wel eens mis gaan.
Bijwerkingen
Doordat het immuunsysteem heel hard aan het reageren is om genoeg antilichamen te maken heeft het geen tijd om andere dingen te doen. Zo zien we geregeld na een vaccinatie een ontsteking optreden.
Dat kan bijvoorbeeld kennelhoest zijn na een cocktailenting of diarree. Dat komt doordat de weerstand tegen andere indringers even lager is.
Tumoren die al wel aanwezig waren maar nog niet ontdekt kunnen ineens de kop opsteken.
Door alle toevoegingen aan de entstof kunnen er allergische reacties optreden. Dat kan gering zijn, zoals zwelling op de plaats waar geprikt is tot ernstiger reacties als opzwellen van de hele kop, het hele dier tot shock en dus ook doodgaan van het dier.
En ook kan het immuunsysteem dusdanig geprikkeld raken dat het niet meer weet wat lichaamseigen cellen zijn en wat niet.
Dan ontstaan auto-immuunziektes. Inmiddels wordt algemeen erkend dat AIHA (Auto-Immuun Hemolytische Anemie) kan worden veroorzaakt door een enting. Dat is een ziekte waarbij het immuunsysteem de eigen rode bloedcellen afbreekt en waardoor dus bloedarmoede ontstaat.
Maar ook bij andere auto-immuunziekten bestaat het vermoeden dat het door vaccinaties kan worden veroorzaakt.
Dode vaccins
Er zijn twee soorten vaccins. Dode vaccins en levende vaccins. Ik zal het verschil uitleggen.
Wat we eigenlijk proberen met een vaccinatie is een infectie met een virus na te bootsen maar dan zonder dat het dier er ziek van wordt.
Als we het virus in stukjes hakken dan kan het zich niet meer vermenigvuldigen, dus dan worden we niet ziek.
Alleen reageert het immuunsysteem ook niet echt omdat het geen heel virus is dat binnenkomt.
Dus moeten we er een stof bij stoppen dat ervoor zorgt dat het immuunsysteem wel gaat reageren. Adjunvantia noemen we dat.
Het betekent niets meer en minder dan “toevoeging”.
We weten nauwelijks nog hoe ze werken. Wat we wel weten is dat ze het immuunsysteem prikkelen waardoor er antilichamen geproduceerd gaan worden.
Maar doordat ze nogal prikkelend werken kunnen ze dus ook heftige reacties uitlokken.
Dode vaccins werken minder lang dan levende. Ze moeten dus herhaald worden om een blijvend effect te krijgen, dat heet een booster.
Dode vaccins hebben ook eerder allergische reacties of reacties op de prikplaats vanwege de adjuvantia die er in zitten.
Levende vaccins
Deze worden ook wel MLV (modified live virus) of geattenueerde vaccins genoemd.
Deze virussen hebben we laten vermeerderen in cellen die ze niet heel erg prettig vinden maar waar ze wel enigszins kunnen vermeerderen.
Daardoor verliezen ze hun kracht. Ze worden zwakker en kunnen niet meer een echte ziekte opwekken.
Ze vermeerderen zich wel enigszins na de vaccinatie en dus zetten ze wel het immuunsysteem aan het werk.
Nadeel daarvan is dat ze wel kunnen verspreiden. Als de ene hond wel net gevaccineerd is en een andere niet, en deze is ook niet beschermd door eerdere vaccinaties, dan kan de gevaccineerde hond de andere hond ziek maken.
Ook kan het nog wel eens gebeuren dat als een hond gevaccineerd wordt terwijl hij erg zwak is, hij ziek wordt. Dan is het virus te sterk voor de hond en krijgt hij juist de ziekte waar we hem voor wilden beschermen.
Levende vaccins geven wel veel langere bescherming. Ze hoeven ook niet herhaald te worden om volledig te kunnen werken.
Alleen gezonde honden vaccineren!
Alleen een gezonde hond zal op een vaccinatie goed reageren door veel antilichamen te maken. In de bijsluiter van alle vaccins staat ook duidelijk dat alleen gezonde dieren gevaccineerd mogen worden.
Maar wat is gezond en wat is niet gezond?
Een dier dat onder narcose is voor een sterilisatie? Ik heb net uitgelegd dat de afweer tegen bacteriën tijdelijk wat minder zal zijn…..
Een hond met epilepsie? Onderzoek heeft uitgewezen dat honden met epilepsie net na de jaarlijkse vaccinatie vaker toevallen krijgen…..
Een hond met jeuk? Jeuk kan een allergie zijn en dat is een ontregeling van het immuunsysteem………….
Hoe lang werken ze nu eigenlijk?
Hierover is al aardig wat onderzoek gedaan. Meestal worden dan de hoeveelheid antilichamen gemeten, dat gebeurt door titeren, dus de hoeveelheid wordt ook wel een titer genoemd en gaat in verdunningen.
Dus een titer van 1:48 is hoger dan een titer van 1: 24.
Een titer van 1:80 wordt algemeen als beschermend beschouwd. Lagere titers houdt in dat het dier mogelijk beschermd is en bij een titer van beneden de 1:10 wordt de hond als niet beschermd beschouwd.
Belangrijk ook om in de gaten te houden is dat als de titer hoog genoeg is, het dier niet alleen beschermd is maar dat een vaccinatie dan ook niets meer toevoegt. Een hoge titer wordt niet nog hoger.
Dus vaccineren van beschermde dieren is niet alleen maar weggegooid geld, het is ook onnodig risico op bijwerkingen.
En hetzelfde geldt voor pups. Dat we pups zo vaak vaccineren is niet omdat die vaccins zo slecht werken. Nee, zolang de pup nog antilichamen van de moeder in zijn bloed heeft, slaat een vaccinatie niet aan.
Dus ergens tussen de 6 en de 12 weken is er èèn van de 3-4 vaccinaties die effectief is. De rest niet.
Er zijn wel een paar onderzoeken geweest naar hoe lang vaccinaties werken:
Olson, 1996: 85% van de honden die meer dan 4 jaar geleden gevaccineerd zijn hadden nog voldoende antilichamen voor hondenziekte
Dodds, 1999: van meer dan 1400 willekeurige honden had 95 % voldoende titer voor parvo en 98% voor hondenziekte.
In Nederland is een recent onderzoek geweest waarbij naar 4 groepen honden werd gekeken: pups van 12 weken voordat zij de cocktailenting kregen, jonge honden van ruim 1 jaar voordat zij de herhalingsenting kregen, oudere honden die elk jaar of om het jaar werden geënt en als laatste groep: honden die al langer dan 2 jaar niet waren geënt.
Daaruit bleek dat van de eerste groep, de pups dus, ongeveer 60% beschermd was voor parvo en ongeveer 10% voor hondenziekte en besmettelijke leverziekte (HCC).
Van de tweede groep was 80% beschermd voor parvo en 50% en 60% voor hondenziekte en besmettelijke leverziekte en de laatste twee groepen bleek 90% beschermd te zijn voor alle drie de onderzochte ziekten.
De conclusie was dat het enten van pups en jonge honden belangrijk is en daarna zijn langere intervallen mogelijk.
In Amerika heeft Ronald Schultz, dierenarts aan de Wisconsin School of Veterinary Medicine, een ander soort onderzoek gedaan, zogenaamde challenge studies.
Bij een challenge studie wordt niet zozeer gekeken naar de antilichaam-titers, omdat die niet alles zeggen, er is immers ook nog bescherming door T-cellen en geheugencellen.
In zo´n studie, die alleen met proefdieren kan gebeuren, worden zowel gevaccineerde als niet gevaccineerde honden besmet met het virus en dan wordt gekeken of ze ziek worden of niet.
Toen bleek dat voor de drie belangrijkste ziekten: parvo, hondenziekte en HCC een bescherming van zeker 7 jaar gevonden werd.
Het is dus niet zo dat die bescherming na 7 jaar weg was. Langer is er niet onderzocht. Dus het kan best zijn dat die bescherming langer duurt, mogelijk zelfs levenslang.
Leptospirose
Leptospirose is een bacteriële ziekte en geen virus. Vaccinaties tegen bacteriën werken korter en slechter. En de bijwerkingen zijn ook ernstiger.
In een vaccin zitten complete dode bacteriën, die bestaan uit zeer veel eiwitten en al die eiwitten kunnen een allergische reactie opwekken. Daarnaast is het een dood vaccin dat een prikkelende stof bevat om het immuunsysteem aan het werk te zetten. Dus nog meer kans op vervelende reacties.
Bij mensen worden er geen vaccins meer gebruikt met hele bacteriën er in, die zo´n grote kans op bijwerkingen hebben.
Daarnaast speelt het nog dat er meerdere ondersoorten leptospiren zijn. In de entstof zitten er twee. Twee die in het verleden veel bij honden voorkwamen, namelijk Leptospira canicola en icterohaemorrhagica.
Het is onbekend of dat nog steeds de meest voorkomende soort is omdat niet wordt bijgehouden als een hond leptospirose krijgt welke ondersoort het is.
In Zuid Duitsland en Italië blijken andere ondersoorten vaker voor te komen. Het is dus ook de vraag hoe effectief deze vaccinatie is in het voorkomen van ziekte bij de hond.
Dit alles bij elkaar maakt het lastig om een weloverwogen keuze te maken. Ik houd als advies aan: als je zo min mogelijk risico wilt lopen en je hebt een hond die niet eerder op een vaccinatie gereageerd heeft: vaccineer dan wel voor leptospirose.
Titerbepaling
Tegenwoordig is het mogelijk om met behulp van een heel klein druppeltje bloed, te bepalen of er voldoende antilichamen aanwezig zijn voor de drie belangrijkste ziekten: parvo, hondenziekte en HCC.
Dat zou je elk jaar kunnen doen, maar ik denk dat dat niet eens nodig is. Als de hond eenmaal goed gereageerd heeft op een vaccinatie met het aanmaken van voldoende antilichamen dan kunnen we er van uitgaan dat de rest van het immuunsysteem ook gereageerd heeft en er ook T-cellen en geheugencellen zijn aangemaakt en dus de hond beschermd is voor een jaar of 5-7.
De titerbepaling is wel handig om bij pups te kijken of ze al geënt kunnen worden of nog niet. En om bij honden met een onbekende vaccinatiestatus te kijken of ze beschermd zijn of niet.
Wettelijke bepalingen
Soms moeten honden gevaccineerd worden vanwege wettelijke regels. Dan is dat ook zo. Als je naar het buitenland gaat met de hond is hondsdolheid verplicht (de rest niet!). Er bestaan inmiddels al twee fabrikanten die een entstof hebben die voor drie jaar geregistreerd is. Dat geldt dan alleen binnen de EU, landen buiten de EU kunnen hun eigen bepalingen hebben.
Ook voor shows, hondenscholen en pensions kunnen er andere bepalingen gelden. Een titerbepaling heeft nog geen wettelijke status, maar vaak is in goed overleg wel iets te regelen.
Tannetje Koning, dierenarts
Vaccineren, zin of onzin?
Langzaam maar zeker komen er steeds meer geluiden, voornamelijk via Internet, dat we onze honden veel te veel zouden vaccineren. Omdat het niet altijd gemakkelijk is daarover goede en betrouwbare informatie te vinden zal ik in het kort uitleggen wat er allemaal meespeelt in de beslissing om al dan niet te vaccineren.
Waarom vaccineren?
De meeste vaccins zijn voor virusziekten. Een enkele (leptospirose en kennelhoest) voor een bacterie.
Tegen virusziekten hebben we geen medicijnen. Bacteriën kunnen we met antibiotica te lijf. Dat is omdat bacteriën in de weefsels of in het bloed zitten. Daar kunnen ook antibiotica komen en dus kunnen we ze doodmaken.
Virussen kruipen in de cellen. Ze hebben die cellen nodig om zich voort te planten. Virussen hebben namelijk geen eigen voortplantingssysteem en dus gebruiken ze die van de cellen waar ze in zitten.
Dan vermenigvuldigen ze zich tot de cel stuk knapt en dan verspreiden ze zich heel snel naar de buurcellen en zo maken ze heel veel cellen kapot. Om virussen te bestrijden ben je dus afhankelijk van je eigen afweersysteem.
Virussen hebben een voorkeur voor een bepaalde diersoort en ook nog eens voor bepaalde cellen in die diersoort.
Parvo-virus van de hond zit het liefst in de darmcellen van een hond. Een kat of mens wordt er niet ziek van.
En de levercellen van diezelfde hond vind hij ook niet zo interessant. In tegenstelling tot HCC (hepatitis contagiosis canis = besmettelijke leverziekte van de hond) die zit het liefst in hondenlevercellen.
Omdat sommige virusziekten toch wel behoorlijk gevaarlijk (lees: dodelijk) kunnen zijn, zijn we liever niet alleen afhankelijk van de eigen weerstand op dat moment. Gelukkig hebben we een methode gevonden om het immuunsysteem voor te bereiden op invasie met de meest gevaarlijke ziekten: de vaccinatie.
Zo leert het immuunsysteem de gevaarlijkste virussen herkennen zodat het meteen op kan treden als er een het lichaam mocht binnendringen.
Een vaccinatie is dus de enige manier om bescherming tegen virusziekten te krijgen.
Een medische ingreep
Een vaccinatie is een behoorlijke medische ingreep. Dat wordt vaak onderschat door zowel dierenartsen als eigenaren. Want wat gebeurt er allemaal als we zo´n klein prikje eventjes in een hond stoppen?
Wat we doen is wat virus, meestal meerdere virussen en/of bacteriën, samen met stoffen die het immuunsysteem moeten prikkelen in een lichaam stoppen.
De virussen gaan zich vermeerderen en het immuunsysteem gaat reageren. De zogenaamde Thelper-cellen komen op de indringers af en beginnen ze te bestrijden.
Ze zorgen dat er stoffen vrijkomen die weer andere cellen aantrekken en ze zorgen ook dat andere, nuttige cellen zich kunnen vermeerderen. Tevens bieden ze de antigenen (kenmerken) van de virussen aan aan het immuunsysteem zodat deze specifieke antilichamen kan gaan maken tegen deze specifieke virussen en bacteriën.
Zo worden er speciale Tkiller-cellen gemaakt die afgestemd zijn op alle ziekten die in de entstof zaten en B-cellen die antilichamen maken.
De Tkiller-cellen zijn bedoeld om ongewenste, met virus besmette, cellen op te ruimen en de antilichamen die door de B-cellen gemaakt worden helpen bij het bestrijden van bacteriën en virussen in het bloed of andere vloeistoffen.
Van alle B en T-cellen worden ook geheugencellen gemaakt die zeer lang, waarschijnlijk levenslang, aanwezig blijven.
Dus als resultaat van een vaccinatie zien we een stijging van antilichamen tegen de ziektes waar we voor geënt hebben. Dat is meetbaar in het bloed. De gevormde T-cellen en geheugencellen kunnen we niet meten.
Aan de buitenkant zien we doorgaans niet zoveel gebeuren. Dus het lijkt alsof er niets gebeurt maar ondertussen wordt het immuunsysteem wel behoorlijk geprikkeld en daar kan het wel eens mis gaan.
Bijwerkingen
Doordat het immuunsysteem heel hard aan het reageren is om genoeg antilichamen te maken heeft het geen tijd om andere dingen te doen. Zo zien we geregeld na een vaccinatie een ontsteking optreden.
Dat kan bijvoorbeeld kennelhoest zijn na een cocktailenting of diarree. Dat komt doordat de weerstand tegen andere indringers even lager is.
Tumoren die al wel aanwezig waren maar nog niet ontdekt kunnen ineens de kop opsteken.
Door alle toevoegingen aan de entstof kunnen er allergische reacties optreden. Dat kan gering zijn, zoals zwelling op de plaats waar geprikt is tot ernstiger reacties als opzwellen van de hele kop, het hele dier tot shock en dus ook doodgaan van het dier.
En ook kan het immuunsysteem dusdanig geprikkeld raken dat het niet meer weet wat lichaamseigen cellen zijn en wat niet.
Dan ontstaan auto-immuunziektes. Inmiddels wordt algemeen erkend dat AIHA (Auto-Immuun Hemolytische Anemie) kan worden veroorzaakt door een enting. Dat is een ziekte waarbij het immuunsysteem de eigen rode bloedcellen afbreekt en waardoor dus bloedarmoede ontstaat.
Maar ook bij andere auto-immuunziekten bestaat het vermoeden dat het door vaccinaties kan worden veroorzaakt.
Dode vaccins
Er zijn twee soorten vaccins. Dode vaccins en levende vaccins. Ik zal het verschil uitleggen.
Wat we eigenlijk proberen met een vaccinatie is een infectie met een virus na te bootsen maar dan zonder dat het dier er ziek van wordt.
Als we het virus in stukjes hakken dan kan het zich niet meer vermenigvuldigen, dus dan worden we niet ziek.
Alleen reageert het immuunsysteem ook niet echt omdat het geen heel virus is dat binnenkomt.
Dus moeten we er een stof bij stoppen dat ervoor zorgt dat het immuunsysteem wel gaat reageren. Adjunvantia noemen we dat.
Het betekent niets meer en minder dan “toevoeging”.
We weten nauwelijks nog hoe ze werken. Wat we wel weten is dat ze het immuunsysteem prikkelen waardoor er antilichamen geproduceerd gaan worden.
Maar doordat ze nogal prikkelend werken kunnen ze dus ook heftige reacties uitlokken.
Dode vaccins werken minder lang dan levende. Ze moeten dus herhaald worden om een blijvend effect te krijgen, dat heet een booster.
Dode vaccins hebben ook eerder allergische reacties of reacties op de prikplaats vanwege de adjuvantia die er in zitten.
Levende vaccins
Deze worden ook wel MLV (modified live virus) of geattenueerde vaccins genoemd.
Deze virussen hebben we laten vermeerderen in cellen die ze niet heel erg prettig vinden maar waar ze wel enigszins kunnen vermeerderen.
Daardoor verliezen ze hun kracht. Ze worden zwakker en kunnen niet meer een echte ziekte opwekken.
Ze vermeerderen zich wel enigszins na de vaccinatie en dus zetten ze wel het immuunsysteem aan het werk.
Nadeel daarvan is dat ze wel kunnen verspreiden. Als de ene hond wel net gevaccineerd is en een andere niet, en deze is ook niet beschermd door eerdere vaccinaties, dan kan de gevaccineerde hond de andere hond ziek maken.
Ook kan het nog wel eens gebeuren dat als een hond gevaccineerd wordt terwijl hij erg zwak is, hij ziek wordt. Dan is het virus te sterk voor de hond en krijgt hij juist de ziekte waar we hem voor wilden beschermen.
Levende vaccins geven wel veel langere bescherming. Ze hoeven ook niet herhaald te worden om volledig te kunnen werken.
Alleen gezonde honden vaccineren!
Alleen een gezonde hond zal op een vaccinatie goed reageren door veel antilichamen te maken. In de bijsluiter van alle vaccins staat ook duidelijk dat alleen gezonde dieren gevaccineerd mogen worden.
Maar wat is gezond en wat is niet gezond?
Een dier dat onder narcose is voor een sterilisatie? Ik heb net uitgelegd dat de afweer tegen bacteriën tijdelijk wat minder zal zijn…..
Een hond met epilepsie? Onderzoek heeft uitgewezen dat honden met epilepsie net na de jaarlijkse vaccinatie vaker toevallen krijgen…..
Een hond met jeuk? Jeuk kan een allergie zijn en dat is een ontregeling van het immuunsysteem………….
Hoe lang werken ze nu eigenlijk?
Hierover is al aardig wat onderzoek gedaan. Meestal worden dan de hoeveelheid antilichamen gemeten, dat gebeurt door titeren, dus de hoeveelheid wordt ook wel een titer genoemd en gaat in verdunningen.
Dus een titer van 1:48 is hoger dan een titer van 1: 24.
Een titer van 1:80 wordt algemeen als beschermend beschouwd. Lagere titers houdt in dat het dier mogelijk beschermd is en bij een titer van beneden de 1:10 wordt de hond als niet beschermd beschouwd.
Belangrijk ook om in de gaten te houden is dat als de titer hoog genoeg is, het dier niet alleen beschermd is maar dat een vaccinatie dan ook niets meer toevoegt. Een hoge titer wordt niet nog hoger.
Dus vaccineren van beschermde dieren is niet alleen maar weggegooid geld, het is ook onnodig risico op bijwerkingen.
En hetzelfde geldt voor pups. Dat we pups zo vaak vaccineren is niet omdat die vaccins zo slecht werken. Nee, zolang de pup nog antilichamen van de moeder in zijn bloed heeft, slaat een vaccinatie niet aan.
Dus ergens tussen de 6 en de 12 weken is er èèn van de 3-4 vaccinaties die effectief is. De rest niet.
Er zijn wel een paar onderzoeken geweest naar hoe lang vaccinaties werken:
Olson, 1996: 85% van de honden die meer dan 4 jaar geleden gevaccineerd zijn hadden nog voldoende antilichamen voor hondenziekte
Dodds, 1999: van meer dan 1400 willekeurige honden had 95 % voldoende titer voor parvo en 98% voor hondenziekte.
In Nederland is een recent onderzoek geweest waarbij naar 4 groepen honden werd gekeken: pups van 12 weken voordat zij de cocktailenting kregen, jonge honden van ruim 1 jaar voordat zij de herhalingsenting kregen, oudere honden die elk jaar of om het jaar werden geënt en als laatste groep: honden die al langer dan 2 jaar niet waren geënt.
Daaruit bleek dat van de eerste groep, de pups dus, ongeveer 60% beschermd was voor parvo en ongeveer 10% voor hondenziekte en besmettelijke leverziekte (HCC).
Van de tweede groep was 80% beschermd voor parvo en 50% en 60% voor hondenziekte en besmettelijke leverziekte en de laatste twee groepen bleek 90% beschermd te zijn voor alle drie de onderzochte ziekten.
De conclusie was dat het enten van pups en jonge honden belangrijk is en daarna zijn langere intervallen mogelijk.
In Amerika heeft Ronald Schultz, dierenarts aan de Wisconsin School of Veterinary Medicine, een ander soort onderzoek gedaan, zogenaamde challenge studies.
Bij een challenge studie wordt niet zozeer gekeken naar de antilichaam-titers, omdat die niet alles zeggen, er is immers ook nog bescherming door T-cellen en geheugencellen.
In zo´n studie, die alleen met proefdieren kan gebeuren, worden zowel gevaccineerde als niet gevaccineerde honden besmet met het virus en dan wordt gekeken of ze ziek worden of niet.
Toen bleek dat voor de drie belangrijkste ziekten: parvo, hondenziekte en HCC een bescherming van zeker 7 jaar gevonden werd.
Het is dus niet zo dat die bescherming na 7 jaar weg was. Langer is er niet onderzocht. Dus het kan best zijn dat die bescherming langer duurt, mogelijk zelfs levenslang.
Leptospirose
Leptospirose is een bacteriële ziekte en geen virus. Vaccinaties tegen bacteriën werken korter en slechter. En de bijwerkingen zijn ook ernstiger.
In een vaccin zitten complete dode bacteriën, die bestaan uit zeer veel eiwitten en al die eiwitten kunnen een allergische reactie opwekken. Daarnaast is het een dood vaccin dat een prikkelende stof bevat om het immuunsysteem aan het werk te zetten. Dus nog meer kans op vervelende reacties.
Bij mensen worden er geen vaccins meer gebruikt met hele bacteriën er in, die zo´n grote kans op bijwerkingen hebben.
Daarnaast speelt het nog dat er meerdere ondersoorten leptospiren zijn. In de entstof zitten er twee. Twee die in het verleden veel bij honden voorkwamen, namelijk Leptospira canicola en icterohaemorrhagica.
Het is onbekend of dat nog steeds de meest voorkomende soort is omdat niet wordt bijgehouden als een hond leptospirose krijgt welke ondersoort het is.
In Zuid Duitsland en Italië blijken andere ondersoorten vaker voor te komen. Het is dus ook de vraag hoe effectief deze vaccinatie is in het voorkomen van ziekte bij de hond.
Dit alles bij elkaar maakt het lastig om een weloverwogen keuze te maken. Ik houd als advies aan: als je zo min mogelijk risico wilt lopen en je hebt een hond die niet eerder op een vaccinatie gereageerd heeft: vaccineer dan wel voor leptospirose.
Titerbepaling
Tegenwoordig is het mogelijk om met behulp van een heel klein druppeltje bloed, te bepalen of er voldoende antilichamen aanwezig zijn voor de drie belangrijkste ziekten: parvo, hondenziekte en HCC.
Dat zou je elk jaar kunnen doen, maar ik denk dat dat niet eens nodig is. Als de hond eenmaal goed gereageerd heeft op een vaccinatie met het aanmaken van voldoende antilichamen dan kunnen we er van uitgaan dat de rest van het immuunsysteem ook gereageerd heeft en er ook T-cellen en geheugencellen zijn aangemaakt en dus de hond beschermd is voor een jaar of 5-7.
De titerbepaling is wel handig om bij pups te kijken of ze al geënt kunnen worden of nog niet. En om bij honden met een onbekende vaccinatiestatus te kijken of ze beschermd zijn of niet.
Wettelijke bepalingen
Soms moeten honden gevaccineerd worden vanwege wettelijke regels. Dan is dat ook zo. Als je naar het buitenland gaat met de hond is hondsdolheid verplicht (de rest niet!). Er bestaan inmiddels al twee fabrikanten die een entstof hebben die voor drie jaar geregistreerd is. Dat geldt dan alleen binnen de EU, landen buiten de EU kunnen hun eigen bepalingen hebben.
Ook voor shows, hondenscholen en pensions kunnen er andere bepalingen gelden. Een titerbepaling heeft nog geen wettelijke status, maar vaak is in goed overleg wel iets te regelen.
Tannetje Koning, dierenarts
En hier nog meer informatie die ik via internet heb gevonden.
Dr. Ronald D. Schultz, één van de meest vooraanstaande veterinaire immunologen ter wereld, verklaart dat de jaarlijkse vaccinatie tegen virusinfecties niet alleen onnodig is, maar dat het ook ernstige problemen kan veroorzaken.
Steeds meer dierenartsen, zowel in Amerika als in de U.K. beweren dat vaccinaties meer ziekten veroorzaken dan dat zij bescherming bieden.
Argumenten tegen vaccinatie zijn:
- vaccinaties bieden geen bescherming tegen ziekten, zij maken juist gevoelig;
- vaccinaties veroorzaken encephalitis (hersenvliesontsteking);
- de symptomen van encephalitis zijn verschillend.
Zij variëren van acuut tot chronisch;
- vaccinaties kunnen dodelijk zijn;
- vaccinaties kunnen de ziekte veroorzaken, waartegen ze juist zouden beschermen;
- doordat de vaccins in het milieu terecht komen, verspreiden zij ziekten;
- vaccineren ondermijnt het immuunsysteem en haalt het uit balans.
Het is waar dat mensen en dieren na vaccinaties soms immuun zijn.
Onderzoek dat is uitgevoerd door de Canine Health Census (CHC) toont echter aan dat ten minste 50% van de honden met virale infecties, zoals parvo en hondeziekte, de ziekte opliepen binnen drie maanden na vaccinatie.
Dit toont aan dat vaccinaties vaak niet (voldoende) beschermen.
Bij leptospirose (ziekte van Weil), een bacteriële ziekte, liep iedere hond dit op binnen drie maanden na vaccinatie.
Dus waar was de bescherming????
De nadelige effecten van vaccineren zijn goed gedocumenteerd.
Fabrikanten van vaccins geven toe dat de vaccins hersenvliesontsteking kunnen veroorzaken.
H.H. Merritt, Emeritus professor in de neurologie van de Universiteit van Columbia, schreef dat hersenvliesontsteking verschillende aandoeningen kan veroorzaken zowel aan de hersenen, het ruggenmerg als zenuwen.
Diarree, overgeven, winden laten, maagaandoeningen, hoofdpijn, onzindelijkheid, verstopping, ademhalingsproblemen, hyperactiviteit, dwangmatig gedrag, onoplettendheid, dementie, toevallen, verlamming, agressie en andere symptomen kunnen een nasleep zijn van virale encephalitis.
Zelfs overlijden is mogelijk.
Dr. Harris L. Coulter stelt dat van hersenvliesontsteking ten gevolge van een infectieziekte of traumatische verwonding, bekend is dat het ernstige neurologische schade kan veroorzaken wanneer er geen acute reactie is en dat hersenvliesontsteking veroorzaakt door vaccinatie dan ook geen uitzondering is.
Het kan zijn dat alles met je net ingeënte hond in orde lijkt, maar dat hij een paar weken later huidproblemen of spijsverteringsproblemen krijgt of dat hij agressief wordt naar kinderen.
Niemand die de link legt naar de inenting .... hoewel sommige dierenartsen deze relatie inmiddels wel erkennen.
Wanneer een hond na de vaccinatie stijf wordt, verhoging krijgt of gaat braken, dan kan dat een overgevoeligheidsreactie zijn, zoals wordt beschreven in de literatuur van de fabrikant van de vaccins, die een ontsteking veroorzaakt en kan leiden tot hersenvliesontsteking.
De symptomen hoeven niet persé zichtbaar te zijn om schade te veroorzaken.!
Dr. R. Mendelsohn: er is een groeiende theorie dat er een link bestaat tussen immuun maken en de enorme stijging van auto-immuunziekten, zoals, reumatische arthritis, multiple sclerosis, lymfoom en leukemie, in de laatste decennia.
Dierenartsen en fabrikanten stellen dat er slechts een kleine minderheid van de honden lijdt aan de nadelige gevolgen van vaccinatie. Volgens onderzoek geleid door de CHC, is deze kleine minderheid altijd nog één op de honderd honden.
Bij veel honden met gedragsproblemen, spijsverteringsproblemen, allergieën, huidaandoeningen, slecht werkende organen, auto-immuunziekten, artritis en ga zo maar door, zijn deze problemen terug te voeren naar de dierenartspraktijk en de injectie.
Overgevoeligheidsreacties komen af en toe voor.
Factoren die een nadelige invloed kunnen hebben op een vaccinatie zijn behalve een slechte gezondheid, de voedingstoestand, erfelijke factoren, tegenwerkende medicijnen en stress.
Het komt er op neer dat er ongeveer negen factoren zijn die in relatie staan met vaccineren en dat houdt in dat het voor iedere hond een risico met zich meebrengt.
De eerste factor is dat alleen gezonde honden mogen worden gevaccineerd.
Ondanks dit advies vaccineren dierenartsen routinematig zieke honden.
Hun redenering is dat de vaccinatie de zieke hond extra bescherming biedt.
In mijn boek staan verhalen van zieke honden die werden gevaccineerd en vervolgens stierven....
Voedingsfactoren kunnen ook een negatieve rol spelen.
Tijdens een experiment kregen puppies met een vitamine B5 tekort vaccinaties toegediend en zij overleden.
Vitamine B5 kan worden vernietigd door koken en invriezen.
De meeste honden krijgen echter gekookt, bewerkt of diepvries voer.
Het mineraal selenium en vitamine A zijn noodzakelijk voor een goede schildklierwerking.
Antioxidanten als ethoxyquin, BHA en BHT vernietigen zowel selenium als vitamine A.
Zoals al eerder genoemd kunnen door het toedienen van vaccinaties bij honden met schildklierproblemen auto-immuunziekten ontstaan.
Tegenwerkende medicijnen wil zeggen dat immuunonderdrukkende medicijnen niet mogen worden gegeven tezamen met een vaccinatie. Een hond die bijvoorbeeld steroïden krijgt toegediend loopt kans te overlijden na een vaccinatie.
Dit wordt veroorzaakt doordat vaccineren gebaseerd is op het feit dat wanneer een virus is geïnjecteerd in een hond, het lichaam wordt gestimuleerd om antistoffen aan te maken.
Wanneer het immuunsysteem wordt onderdrukt, bijvoorbeeld door medicijnen, slechte gezondheid, verkeerde voeding, erfelijke ziekten of stress, is het niet in staat om voldoende weerstand op te bouwen.
Hierdoor kan de hond overlijden aan de vaccinatie of hij kan chronisch ziek worden.
Ook is het mogelijk dat een hond ziek wordt van een gevaccineerde hond, omdat vaccins zich in het milieu verspreiden en virulent worden.
Ik hoop dat iedereen zich bewust wordt van de gevaren van vaccineren.
Vind je vaccineren echt noodzakelijk of kies je voor een veiliger alternatief, zoals bijvoorbeeld homeopathische nosodes?
Bron:
Catherine O’Driscoll
auteur van het boek 'What Vets Don’t Tell You About Vaccines'
Canine Health Concern
Steeds meer dierenartsen, zowel in Amerika als in de U.K. beweren dat vaccinaties meer ziekten veroorzaken dan dat zij bescherming bieden.
Argumenten tegen vaccinatie zijn:
- vaccinaties bieden geen bescherming tegen ziekten, zij maken juist gevoelig;
- vaccinaties veroorzaken encephalitis (hersenvliesontsteking);
- de symptomen van encephalitis zijn verschillend.
Zij variëren van acuut tot chronisch;
- vaccinaties kunnen dodelijk zijn;
- vaccinaties kunnen de ziekte veroorzaken, waartegen ze juist zouden beschermen;
- doordat de vaccins in het milieu terecht komen, verspreiden zij ziekten;
- vaccineren ondermijnt het immuunsysteem en haalt het uit balans.
Het is waar dat mensen en dieren na vaccinaties soms immuun zijn.
Onderzoek dat is uitgevoerd door de Canine Health Census (CHC) toont echter aan dat ten minste 50% van de honden met virale infecties, zoals parvo en hondeziekte, de ziekte opliepen binnen drie maanden na vaccinatie.
Dit toont aan dat vaccinaties vaak niet (voldoende) beschermen.
Bij leptospirose (ziekte van Weil), een bacteriële ziekte, liep iedere hond dit op binnen drie maanden na vaccinatie.
Dus waar was de bescherming????
De nadelige effecten van vaccineren zijn goed gedocumenteerd.
Fabrikanten van vaccins geven toe dat de vaccins hersenvliesontsteking kunnen veroorzaken.
H.H. Merritt, Emeritus professor in de neurologie van de Universiteit van Columbia, schreef dat hersenvliesontsteking verschillende aandoeningen kan veroorzaken zowel aan de hersenen, het ruggenmerg als zenuwen.
Diarree, overgeven, winden laten, maagaandoeningen, hoofdpijn, onzindelijkheid, verstopping, ademhalingsproblemen, hyperactiviteit, dwangmatig gedrag, onoplettendheid, dementie, toevallen, verlamming, agressie en andere symptomen kunnen een nasleep zijn van virale encephalitis.
Zelfs overlijden is mogelijk.
Dr. Harris L. Coulter stelt dat van hersenvliesontsteking ten gevolge van een infectieziekte of traumatische verwonding, bekend is dat het ernstige neurologische schade kan veroorzaken wanneer er geen acute reactie is en dat hersenvliesontsteking veroorzaakt door vaccinatie dan ook geen uitzondering is.
Het kan zijn dat alles met je net ingeënte hond in orde lijkt, maar dat hij een paar weken later huidproblemen of spijsverteringsproblemen krijgt of dat hij agressief wordt naar kinderen.
Niemand die de link legt naar de inenting .... hoewel sommige dierenartsen deze relatie inmiddels wel erkennen.
Wanneer een hond na de vaccinatie stijf wordt, verhoging krijgt of gaat braken, dan kan dat een overgevoeligheidsreactie zijn, zoals wordt beschreven in de literatuur van de fabrikant van de vaccins, die een ontsteking veroorzaakt en kan leiden tot hersenvliesontsteking.
De symptomen hoeven niet persé zichtbaar te zijn om schade te veroorzaken.!
Dr. R. Mendelsohn: er is een groeiende theorie dat er een link bestaat tussen immuun maken en de enorme stijging van auto-immuunziekten, zoals, reumatische arthritis, multiple sclerosis, lymfoom en leukemie, in de laatste decennia.
Dierenartsen en fabrikanten stellen dat er slechts een kleine minderheid van de honden lijdt aan de nadelige gevolgen van vaccinatie. Volgens onderzoek geleid door de CHC, is deze kleine minderheid altijd nog één op de honderd honden.
Bij veel honden met gedragsproblemen, spijsverteringsproblemen, allergieën, huidaandoeningen, slecht werkende organen, auto-immuunziekten, artritis en ga zo maar door, zijn deze problemen terug te voeren naar de dierenartspraktijk en de injectie.
Overgevoeligheidsreacties komen af en toe voor.
Factoren die een nadelige invloed kunnen hebben op een vaccinatie zijn behalve een slechte gezondheid, de voedingstoestand, erfelijke factoren, tegenwerkende medicijnen en stress.
Het komt er op neer dat er ongeveer negen factoren zijn die in relatie staan met vaccineren en dat houdt in dat het voor iedere hond een risico met zich meebrengt.
De eerste factor is dat alleen gezonde honden mogen worden gevaccineerd.
Ondanks dit advies vaccineren dierenartsen routinematig zieke honden.
Hun redenering is dat de vaccinatie de zieke hond extra bescherming biedt.
In mijn boek staan verhalen van zieke honden die werden gevaccineerd en vervolgens stierven....
Voedingsfactoren kunnen ook een negatieve rol spelen.
Tijdens een experiment kregen puppies met een vitamine B5 tekort vaccinaties toegediend en zij overleden.
Vitamine B5 kan worden vernietigd door koken en invriezen.
De meeste honden krijgen echter gekookt, bewerkt of diepvries voer.
Het mineraal selenium en vitamine A zijn noodzakelijk voor een goede schildklierwerking.
Antioxidanten als ethoxyquin, BHA en BHT vernietigen zowel selenium als vitamine A.
Zoals al eerder genoemd kunnen door het toedienen van vaccinaties bij honden met schildklierproblemen auto-immuunziekten ontstaan.
Tegenwerkende medicijnen wil zeggen dat immuunonderdrukkende medicijnen niet mogen worden gegeven tezamen met een vaccinatie. Een hond die bijvoorbeeld steroïden krijgt toegediend loopt kans te overlijden na een vaccinatie.
Dit wordt veroorzaakt doordat vaccineren gebaseerd is op het feit dat wanneer een virus is geïnjecteerd in een hond, het lichaam wordt gestimuleerd om antistoffen aan te maken.
Wanneer het immuunsysteem wordt onderdrukt, bijvoorbeeld door medicijnen, slechte gezondheid, verkeerde voeding, erfelijke ziekten of stress, is het niet in staat om voldoende weerstand op te bouwen.
Hierdoor kan de hond overlijden aan de vaccinatie of hij kan chronisch ziek worden.
Ook is het mogelijk dat een hond ziek wordt van een gevaccineerde hond, omdat vaccins zich in het milieu verspreiden en virulent worden.
Ik hoop dat iedereen zich bewust wordt van de gevaren van vaccineren.
Vind je vaccineren echt noodzakelijk of kies je voor een veiliger alternatief, zoals bijvoorbeeld homeopathische nosodes?
Bron:
Catherine O’Driscoll
auteur van het boek 'What Vets Don’t Tell You About Vaccines'
Canine Health Concern