Laika van de Hoge Veluwe
Hier de foto pagina van Laika. Helaas had ik in de begin periode nog geen digitale camera dus er zijn niet zoveel foto's van een 'jonge' Laika.
Verder vond Laika het ook maar niks, even mooi zitten voor de foto. Meestal keek ze net weer de andere kant op of schudde ze met haar kop. Ja, Laika was een berner met karakter, en wel een heel eigenzinnig karakter.
Van jongs af aan vond ze het heerlijk om door de modder te rollen of een vieze sloot in te stappen. Los mocht Laika alleen in het bos of op een andere veilige plek. Ze zag echt geen gevaar. Ze is eens ,terwijl ik stond te praten en ik Laika aan de riem had, zo de straat op gesprongen. Dan had ze een gekke bui en sprong zo opzij. Er kwam toen net een auto aan en Laika klapte tegen de achterkant.
De bestuurder schrok zich natuurlijk rot ,maar gelukkig heeft Laika hier niks ernstigs aan overgehouden.
Of lekker met de honden weg en dan bleef Laika staan als we ze riepen. Mexx en Haylie kwamen wel en zelfs toen we in de bus stapten en wegreden, keek ze niet op of om.
Het was zo'n zotte berner. Vuurwerk,onweer, het deerde haar totaal niet.
Verder had ze de gewoonte om de vuilnisbak leeg te halen. Hoe vaak ik niet thuiskwam en de hele inhoud van de vuilnisbak over m'n vloer verspreid zag liggen, ik weet het niet meer.
En dan lag ze op d'r kussen met zo'n blik van: Ik heb het niet gedaan hoor.
Maar het was een lieverd en een makkelijke hond. Sociaal en nooit ruzie met andere honden. Je kon alles met haar doen.
Verder vond Laika het ook maar niks, even mooi zitten voor de foto. Meestal keek ze net weer de andere kant op of schudde ze met haar kop. Ja, Laika was een berner met karakter, en wel een heel eigenzinnig karakter.
Van jongs af aan vond ze het heerlijk om door de modder te rollen of een vieze sloot in te stappen. Los mocht Laika alleen in het bos of op een andere veilige plek. Ze zag echt geen gevaar. Ze is eens ,terwijl ik stond te praten en ik Laika aan de riem had, zo de straat op gesprongen. Dan had ze een gekke bui en sprong zo opzij. Er kwam toen net een auto aan en Laika klapte tegen de achterkant.
De bestuurder schrok zich natuurlijk rot ,maar gelukkig heeft Laika hier niks ernstigs aan overgehouden.
Of lekker met de honden weg en dan bleef Laika staan als we ze riepen. Mexx en Haylie kwamen wel en zelfs toen we in de bus stapten en wegreden, keek ze niet op of om.
Het was zo'n zotte berner. Vuurwerk,onweer, het deerde haar totaal niet.
Verder had ze de gewoonte om de vuilnisbak leeg te halen. Hoe vaak ik niet thuiskwam en de hele inhoud van de vuilnisbak over m'n vloer verspreid zag liggen, ik weet het niet meer.
En dan lag ze op d'r kussen met zo'n blik van: Ik heb het niet gedaan hoor.
Maar het was een lieverd en een makkelijke hond. Sociaal en nooit ruzie met andere honden. Je kon alles met haar doen.
Voor de rest was Laika, op d'r oren na, nooit ziek. Totdat ze in april 2011 ineens niet meer wilde eten en drinken. Direct naar de DA gegaan en daar is ze nagekeken.
Laika woonde vanaf 2009, na m'n scheiding bij m'n ex. Maar ik kwam regelmatig kijken hoe het met haar ging en ze kwam ook bij mij thuis. Zo konden Roxie en Haylie haar ook nog zien en natuurlijk miste ik haar enorm.
Ik zorgde ervoor dat ze af en toe naar de trimsalon ging en verzorgde haar eten, zodat ze ook lekker van haar vlees kon blijven genieten.
We moesten het nog even aankijken en proberen of ze wat lauwe thee wilde drinken. Dit dronk ze wel maar het eten liet ze staan.
De volgende dag weer terug en toen is er bloed afgenomen en bleken haar nieren en lever niet meer goed te werken. Er waren nog wat opties maar dit zou zo belastend voor haar worden dat we hebben besloten haar in te laten slapen. Ze wilde of kon niet meer lopen en om haar een lange lijdensweg te besparen konden we bijna niet anders.
Ik was kapot van verdriet en had haar graag nog een paar dagen bij mij thuis willen hebben, maar dit ging dus niet meer lukken.
Laika,m'n 1e berner, m'n zotte muts, ik moest haar laten gaan.
Bijna 9 jaar is m'n meissie geworden en dat is eigenlijk een mooie leeftijd voor een berner. Helaas zijn er zat andere berners die niet eens zo oud mogen worden. Maar het verdriet is er niet minder om, ik mis haar nog steeds en er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk.
Laika woonde vanaf 2009, na m'n scheiding bij m'n ex. Maar ik kwam regelmatig kijken hoe het met haar ging en ze kwam ook bij mij thuis. Zo konden Roxie en Haylie haar ook nog zien en natuurlijk miste ik haar enorm.
Ik zorgde ervoor dat ze af en toe naar de trimsalon ging en verzorgde haar eten, zodat ze ook lekker van haar vlees kon blijven genieten.
We moesten het nog even aankijken en proberen of ze wat lauwe thee wilde drinken. Dit dronk ze wel maar het eten liet ze staan.
De volgende dag weer terug en toen is er bloed afgenomen en bleken haar nieren en lever niet meer goed te werken. Er waren nog wat opties maar dit zou zo belastend voor haar worden dat we hebben besloten haar in te laten slapen. Ze wilde of kon niet meer lopen en om haar een lange lijdensweg te besparen konden we bijna niet anders.
Ik was kapot van verdriet en had haar graag nog een paar dagen bij mij thuis willen hebben, maar dit ging dus niet meer lukken.
Laika,m'n 1e berner, m'n zotte muts, ik moest haar laten gaan.
Bijna 9 jaar is m'n meissie geworden en dat is eigenlijk een mooie leeftijd voor een berner. Helaas zijn er zat andere berners die niet eens zo oud mogen worden. Maar het verdriet is er niet minder om, ik mis haar nog steeds en er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk.